W/Q: Axmed Ibraahin Cawaale
aiawaleh@gmail.com
Kuushu waxa ay ka mid
tahay agabka ay dumarka Soomaaliyeed isku qurxiyaan. Waa na dhaqan soo jireen ah oo la fili karo in uu la bilaabmay jiritaanka
aadanaha. Kuusha ugu caansan ee weli ka
sii hadhay dhaqankii hore ee
Soomaalida waxa ay tahay cunnaabi. Waxa yaalaaba laga soo dhoofin jiray carriga Hindiya. Dhallinyarada wiilasha ah ayaa iyaguna xarrago ahaan, qoorta ku xidhan jiray hal ama laba mid oo kuul ah, oo odhon
jiray ‘Makaawi.' Sidoo kale, magaca
‘Kuul' oo ragga loo bixin jiray ayaa muujin u ah in raggu xidhan jireen kuusha –
ama tusbax ahaan ha u qaataan, ama qurux ahaan ha u xidhaan
e.
Waxa haddaba la
isweyddiin karaa, sida dharkii cudbiga ka samaysnaa ee ay ka mid ahaayeen
Baftadii,[1] Maraykaanidii iyo Maxamuudidii ay suuqa uga saareen hugii
saanta laga diyaarin jiray – ee uu ka mid ahaa Dhuugu, ma laga yaabaa in
kuushaas dibedda laga soo dhoofsan jiray ay iyana meesha ka saartay kuulo hore,
oo xerodhalad ahaa, oo ragga iyo dumarka Soomaaliyeed xidhan jireen? Sida uu qabo qoraagani, ereycelintu waa
“Haa”.
Sida ka jirtay, ama ilaa
maantaba looga adeegsado dhulal kala duwan oo adduunka ka mid ah, waxa ay
dumarka Soomaaliyeed kuusha ka samaysan jireen midhaha dhirta qaarkood ama qorigooda. Mararka kale, sida ka jirta meelo kale oo Afrika
ah, waxa kuusha laga diyaarin jiray xabko
iyo caleemo la isku budliyay, lana biyeeyay, kaddibna dab la saaray, ugu dambaynna
marka ay isla qaboobaan loo qaabayn jiray kuul ahaan, markii xigayna dalool
loo sameeyay si loo taxo.
Badhtamihii 2016kii, waxa
gacantayda soo gashay kuul la ii sheegay in laga soo qoday meel aan ka fogayn
Hargeysa. Kuushaasi waxa ay judhiiba
iigu muuqatay in ay ahayd mid aan
walaaya (dibed) laga keenin. Waxa ay
keloo ii la muuqatay in laga qoray dhagaxciideed. Kaddib, meel ayaa aan ku xereeyay si aan ugu kaydiyo. Haddaba waxa dhacday maalin dambe
oo aan is idhi la soo bax, in markii aan furay kiishkii ay ku jireen, aan arkay in
qaarkood qoyeen, isla markaana ay kala furfurmeen, gudahoodana uu ka muuqday cagaar caleemeed! Show qolkii aan ku xereeyey ayaa soo darroorimooday! Waxa aan is idhi, da'ahaan facweynaantooda ayaa laga yaabaa in ay la furfurmeen. Se markoodii hore ee ay dhulka ku aasnaayeen, weel dhoobo ah ayaa ay ku dhowrranaayeen.
Kuul aad u fac weyn oo xilliyo hore Soomaalidu adeegsan jirtay, kana samaysan caleen iyo xabko |
Dhagxanta ayaa iyana laga samaysan jiray kuul, iyada oo loo xulanayo quruxda ay lee yihiin, sida ka muuqata kuwan ku muujisan muuqaalkan hoose, oo la ii sheegay in laga soo qoday meel u dhow magaalada Jinacsani, oo ka tirsan degaanka Jigjiga.
Xograadin aan sameeyay oo ku
saabsan kuulaha xerodhaladka ah ee bulshooyinka Afrikaanka, iyo meelo kale oo
adduunka ah ba laga adeegsado, waxa xiisahayga soo jiitay dhaqan ka jira
Afrikada Galbeed.
Kuul dhagaxaan kala midab duwan laga sameeyay oo laga helay magaalada Jinacsani, oo u dhow Jigjiga |
Dalalka Maali, Moritaaniya
iyo Sinigaal, waxa jira kuulo ay dumarku diyaariyaan, kaddibna qurux ahaan u xidhaan. Waxa ay bulshooyinkooda dumarka ahi rumaysan
yihiin in xidhashada kuulahaasi xoojiyaan/kiciyaan dareenka raganimo ee raggooda. Kuushan oo la carfiyay, waxa laga sameeyaa
cajiin laga diyaariyay midho kala duwan oo uu ugu door roon yahay midhaha geed magac-cilmiyeedkiisa la yidhaahdo Detarium microcarpum.
Magaca ay kuushani ku suuq gashay waa “Myrrh Beads” ama “Kuusha
Malmalka”. Haseyeeshee, kuushani wax
xidhiidh ah lama laha Malmalka – maxaa yeelay, geedka dhiddinka ee laga gurto Malmalku kama baxo galbeedka Afrika.
Kuul rucub-rucub ah oo dumarka Galbeedka Afrika dhexda ku xidhaan.
Qaab ay
dumarkaasi u diyaariyaan kuushaas, oo ay
hooyo waliba inanteeda u sii gudbin
jirtay, ammin aad u dheer, ayaa sidan ah:
Waxa ay
dumarku midhaha la budliyay ee geedkaas kor ku xusan ku qasaan jaws (nutmeg), dhegayare (cloves), iyo ubaxyo. Kaddib, biyo kulul ayay ku daraan, dab aan
xoog u shidnaynna waa ay saaraan, heer
uu qasku (cajiinku) noqdo mid isjiidjiidanaya marka ay biyuhu yaraadaan. Cajiinkii oo aan qaboobin ayaa ay dumarku u
qaabeeyaan kuulo yaryar, daloolna ugu sameeyaan qodax ama irbad. Kaddibna cadceedda ayay u dhigaan si ay u
engegaan una adkaadaan. Kuulahaas,
badiba, midabkoodu waa maarriin. Se,
dalka Sinigaal oo kale, waa la midabeeyaa oo loo rogaa casaan, madow ama
cagaar.
Dalka
Maali, tusaale ahaan, dumarka la qabo ayaa kuusha dhexdooda ku xidha; lafta
misigta ayaana kor u qabata, iyaga oo
laga dhigay dhowr dhudood, loona taxay qaab tusbaxyo dhaadheer oo kale (sida ku
muujisan muuqaalkan sare). Dumarka
reer Sinigaal, mararka qaarkood waxa ay kuusha dhex muquuriyaan udug (cadar), waxana ay ku sii qurxiyaan kuulo quraarad ka samaysan. Marka ay haweenay dhexda ku xidhato, marada
hoosteeda ayay mariyaan, kolkaas oo udugga kuushaas iyo dhididka jidhkeeda oo
isku milmay ay xoojiyaan carfiga wax saaqaya – heer ku filan in ay raggooda
soo dabaan! Haddaba in kasta oo aanay kuushaasi marada ka muuqan, carfigeeda wax saaqayaa, oo ay dumarkaasi ku xoojiyaan dhaqdhaqaaq gaar ah oo miskuhu sameeyaan, iyo jabaqda kuulaha
isku dhacayaa, ayaa dhegaha, dhaayaha,
iyo dareenka raggooda muusood geliya.
Adeegsiyada
kale ee kuulahan waxa ka mid ah in
dhexda lagu yareeyo ama lagu qaabeeyo, si la mid ah sidii gashaantimihii hore
ee Soomaalidu dhexda xadhigga ugu xidhan jireen. Kuushaas ay dhexda ku xidhaan dumarka
Galbeeka Afrika, waxa ay kaloo ahayd tilmaame habboon oo lagu garan karo in
dhexdu weynaanayso iyo in kale. Mar
Allaale marka ay kuushu giigsanto, waa xilligii ay inantu ka howl geli lahayd
in ay cuntadeeda wax ka beddesho.
Si la mid
ah, dhulalka Bariga Dhexe iyo Waqooyiga Afrika, midhaha dhegayaraha ayaa ay
dumarka Carabtu dhaqan ahaan u door bidi jireen, tiiyoo ay rumaysnaayeen in ay
ku lammaan tahay awoodo xoojiya dareenka ‘ragannimo’ ee raggooda.
Caruusadaha ayaa xidhan jiray rucubo taxan oo dhegayare ah, lana
carfiyay, oo loo qaabeeyay sidii kuul qoorxidh ah, laguna dhex tarraxay
dhagaxaan midabbo leh, dhururi lacageed, alaalaxay, iyo kuulo quraarad ah – mararka qaarkoodna dhowr
kuulood oo dahab ka samaysan. Sidoo
kale, waxa ay rumaysnaayeen in kuusha jaadkan oo kale ahi ay baydhiso
belaayada. Sidaas daraaddeed, hooyada
ugubka ahi waxa ay xidhan jirtay qoorxidh ka samaysan dhegayare, ammin ku siman
40 dharaarood – ummulitaankeeda kaddib (inta ay
ka afartanbaxayso).
Haddaba,
waxa la is-weyddiin karaa bal in uu xidhiidh ka dhexayn karo kuushaas hore ee
laga helay dhulkeenna (ee aan kor ku soo xusay), kana samaysan walaxo asalkoodu ka soo jeedaan dhir, iyo dhinaca kale dhaqankan weli ka sii jira Galbeedka Afrika -
in kasta oo degaan ahaan aad u kala durugsan yihiin. Waxa aan isoggolaysiiyay anigu in sidaas wax
ka jiraan.
Qodob
xoojin kara fiditaanka iyo isweydaarsiga farsamooyin ee bulshooyinka kala
duwan, waxa ka mid ah faafitaanka ciyaardhaqameedka
loo yaqaanno Leelo-goobalay. Xogo badan ayaa laga hayaa dalal badan oo Afrika
ku yaal in laga ciyaaro si la mid ah sida Soomaalida dhexdeeda. Sidaas awgeed, waxa ay tahay suurotgal in waayo hore dhaqankaasi isaga gudbay dhulalkaas oo si isku mid ah ay u qabatimeen xaawaleydii carrigeenna ku noolaan jirtay iyo kuwii ku noolaa meelo durugsan oo Afrika ka mid ah.
Dhinaca kale, xiise
ballaadhan oo aan u hayay kuulodhaqameedkii ka horreeyay kuwa dibedda laga soo
dhoofsado, ayaa igu xambaaray in aan kuushan ku muujisay midigta, oo aan u taxan qaab tusbax, aan ka sameeyo midhaha geedka quudka (Balanities aegyptiaca). Runtii si lama-filaan ah ayaa aan u helay
maankaashiga (fikirka) ah in aan tusbax ka sameeyo. Bilowgii waxa aan islahaa saliid ka tuuji midhaha geedka,
sida midhaha geedka Kulanka (Balanites orbicularis) loo yaqaan. Ha
yeeshee, markii aan ogaaday in dhuuxa midhahani aanay dhumuc la sheegi karo
lahayn, saliid wax ku ool ahna laga tuujin karin, isla markaana ay xoog u adag
tahay lafta dahaadhka midhuhu, ayaa ay igu soo dhacday in midhahani noqon karaan
kuul ama tusbax aad u tayo sarreeya.
Nasiibwanaag, geedkani midho
badan ayuu bixiyaa, cimilada adagna waa u adkaysi badan yahay, xididkana waa
uu iska tarmiyaa (rhizomes), markaa looma baqi karo in adeegsi kale oo midhahiisa ahi
dhibaato ku keeni karo tiradiisa ama tarmintiisa.
[1]
Bafto,
Maraykaani iyo Maxamuudi, waxa ay ahaayeen maryaha cudbiga ka samaysay ee
Soomaalidu xidhan jirtay oo meelo kala duwan ka iman jiray. Bafto, waxa ay ka iman jiray Hindiya,
Maraykaanidu dalka maraykanka, Maxamuudiduna dalka Masar.
No comments:
Post a Comment